ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Για φαντάσου!

Έχουμε μάθει από την επιστήμη και δεχόμαστε σαν αλήθεια μας όλη τη δομή του σώματός μας, μέχρι και τη δομή των ατόμων από τα οποία αποτελούνται όλα γύρω μας και μεις οι ίδιοι. Η ερμηνεία αυτή λοιπόν, περιγράφει ένα άτομο ως ένα αριθμό σωματιδίων που περιστρέφονται σε τροχιές γύρω από έναν πυρήνα αποτελούμενο από άλλα σωματίδια. Οι αποστάσεις πυρήνα και ηλεκτρονίων είναι αναλογικά όσο ενός πορτοκαλιού και ενός κερασιού σε απόσταση 100m. Τόσος χώρος ΚΕΝΟ! Ρίξε μια ματιά σ΄ένα τέτοιο κόσμο!

Τα άτομα αποτελούν τα κύτταρα, τα κύτταρα πιο πολύπλοκες μορφές ζωής μέχρι τον εγκέφαλό μας που διαβάζει τον εαυτό του μέσα από τους ελλιπείς βοηθούς του. Τα μάτια, τη μύτη, το δέρμα, τα αφτιά και το στόμα.

Κι ακόμα υπάρχεις ΕΣΥ!

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Φαντάσου ένα κόσμο που φτιάχνεις μόνος σου. Πρέπει να ανακαλύψεις δοκιμάζοντας τα πάντα τι τρώγεται και τι όχι, από τι κινδυνεύεις και όχι. Να ανακαλύψεις το θεό σου χωρίς να σου μιλήσει κανένας γι΄αυτόν. Να πέφτεις σε μια θάλασσα συνειδητά, χωρίς να ξέρεις κολύμπι.

Δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχουν κανόνες δοσμένοι.

Φαντάσου τη φαντασία σου να χρειάζεται δοκιμή για να τη διαψεύσεις.

ΜΑΡΤΙΟΣ

Φαντάσου οι σκέψεις σου να ήταν διαφανείς και οι σκέψεις των άλλων επίσης. Όπου το ψέμα υπάρχει μόνο εάν είναι για όλους^ και η αλήθεια επίσης. Όπου οι προθέσεις είναι γνωστές εξαρχής και το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, αν θέλεις, είναι να στρέψεις προς τα εκεί την προσοχή σου. Φαντάσου ένα κόσμο που οι σκέψεις όλων που πέρασαν είναι ακόμα εκεί χαραγμένες στο χώρο και περιμένουν εσένα να τις βρείς. (Άλλες σμιλεμένες σε αιώνια υλικά και άλλες σβησμένες σχεδόν στην κινούμμενη άμμο). Φαντάσου ακόμα πως έχεις μια αίσθηση - ονομάτισέ την όπως θες - που διαβάζει για σένα τα πάντα και ένα μυαλό που μπορεί να τα δουλέψει. Μήπως τα έχεις;

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Φαντάσου πως στη ζωή σου όλη είσαι ένας ηθοποιός. Παίζεις ένα ρόλο όπως νομίζεις πως οφείλεις να τον παίξεις. Χωρίς οδηγίες από σκηνοθέτη. Με μόνους κανόνες αυτούς που μόνος σου κράτησες απ’ τους Δασκάλους της Σχολής Θεάτρου και συνεχείς αυτοσχεδιασμούς. Με μέρες που παίζεις για τον εαυτό σου και άλλες γιατί απλώς το κοινό σου σε παρακολουθεί^ και συ πρέπει να σταθείς. Και μια μέρα ανακαλύπτεις πως το έργο δεν το διάλεξες εσύ και πως παίζουν και άλλα έργα. Σ’ ένα έργο δεν μπορείς ν΄αλλάξεις ρόλο. Παίζει ο καθένας το δικό του. Όμως μπορείς ν’ αναλάβεις άλλο ρόλο σ’ άλλο έργο και δε χρειάζεται να περάσεις οντισιόν γιατί κανένα έργο δεν έχει καν σκηνοθέτη. Πρέπει μόνο να τηρείς τους κανόνες που μόνος σου κράτησες απ’ τους Δασκάλους της Σχολής Θεάτρου και να σχεδιάσεις τον καινούριο σου ρόλο!

ΜΑΙΟΣ

Φαντάσου ένα πανηγύρι. Όλοι μαζί κάνουν μουσική. Άλλος χτυπάει κάτι, άλλος τεντώνει χορδές, άλλος φυσάει καλάμια, άλλος τραγουδά. Και μπαίνεις στο τραγούδι, κάνεις μουσική. Μπαίνεις στο ρυθμό, τον κρατάς, κάνεις τσιριμόνιες ταιριαχτές. Ταιριάζεις με άλλους τη φωνή σου (Είναι ένα πανηγύρι της ψυχής).Κρατάς σιωπή, χορεύεις, κανένας δε σου λέει τι να κάνεις. Μπορείς αν θες να φύγεις από κει και άλλοτε να φτιάξεις τραγούδια που θα τραγουδήσουν άλλοι ...

ΙΟΥΝΙΟΣ

Φαντάσου ότι είσαι σε ένα κόσμο που ο μόνος τρόπος επικοινωνίας είναι τα προϊόντα της τεχνολογίας. Βρίσκεσαι τόσο κοντά σε άλλους, μαζί τους. Γνωρίζεις πως είναι εκεί, ώρες - ώρες αμφιβάλλεις... Με μηχανήματα - δέκτες, πομπούς - που δε σου έμαθε κανένας να χειρίζεσαι. Μπορεί να είναι χαλασμένα. Οι τεχνικοί είναι ελάχιστοι μα εσύ έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανένα. Αυτοί που έφτιαξαν τις συσκευές ανήκουν σε περασμένες γενιές, που έχουν φύγει, κι αυτοί οι λίγοι που έχουν την τεχνογνωσία κατέχουν μόνο μέρος της...

Ώσπου κάποια στιγμή σκαλίζοντας τον εξοπλισμό σου και προσπαθώντας να τον κάνεις να λειτουργήσει - πειράζοντας κάποια κουμπιά - καταφέρνεις να έρθεις σε επαφή με κάποιον, φροντίζεις να διατηρήσεις τον ένα και μοναδικό δίαυλο ανοικτό. Εκείνος ο κάποιος σε μαθαίνει τη λειτουργία και κάποιων συσκευών που γνωρίζει επιπλέον. Σε πληροφορεί επίσης με στοιχεία από τον κόσμο που εκείνος έχει γνωρίσει. Έτσι, γρήγορα πια επικοινωνείς και με άλλους και οι πληροφορίες απ΄τον κόσμο πολλαπλασιάζονται. Επιτέλους αρχίζεις να κατανοείς τη λειτουργία και των υπόλοιπων συσκευών - εκτός από κάποιες που κανείς δε γνωρίζει τίποτε γι΄αυτές - και έτσι η ζωή σου αλλάζει τελείως. Δεν είσαι πια μόνος, με σιγουριά!...

ΙΟΥΛΙΟΣ

Φαντάσου πως είσαι φυτό. Κοντά σου ζουν κι άλλα φυτά, άλλα δυνατότερα από σένα στο κρύο και τον αέρα αλλά όχι τόσο όμορφα όσο εσύ, άλλα πολύ κοντά σου που ξέρεις τα πάντα γι’ αυτά και μπλέκονται οι ρίζες σας κι άλλα που μόνο άκουσες πως υπάρχουν. Μπορεί να ’σαι και μοναχικό εντελβάις σε μια βουνοκορφή. Όμως σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να αποδεχθείς πως βρέθηκες εκεί και όχι κάπου αλλού και πως είσαι ορχιδέα και όχι πεύκο π.χ. Θα ΄πρεπε απλώς να σταθείς να μεγαλώσεις όσο σου επιτρέπεται, να ανθίσεις με τα καλύτερά σου άνθη και να δώσεις το σπόρο σου στη ζωή.

Άν ήσουν άλλωστε φυτό δε θα ’ξερες πως δε χρειάζεται να κάνεις τίποτε για όλ’ αυτά, γιατί είναι απλώς στη φύση σου και δεν εξαρτάται τίποτα από τη θέλησή σου. Ή μήπως όχι;

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Φαντάσου ότι δίνεις ένα διαγώνισμα σε όποια γλώσσα θέλεις και σε όποια τέχνη, μουσική, λογοτεχνία, ζωγραφική, αρχιτεκτονική. Αν φτιάξεις ένα σαφές αποτύπωμα της θέλησής σου, κερδίζεις το ποθούμενο. Αν θέλεις δηλαδή ένα καράβι μπορείς να το ζωγραφίσεις, να κατασκευάσεις ένα μοντέλο ή να το περιγράψεις με λόγια ή σχέδια. Αν θέλεις να αγαπηθείς μπορείς να το εκφράσεις με λόγια ή μουσική ή χορό κ.λπ. Ο διαγωνιζόμενος κρίνεται για το πόσο καλά μπορεί να εκφράσει τη θέλησή του. Πόσο καλά μπορεί να περιγράψει τις ανάγκες του και να τις ζητήσει. Κερδίζουν όλοι όσοι έχουν καλές επιδόσεις και ακόμη και αυτοί που κερδίζουν μπορούν να ξαναδιαγωνίζονται επ’ άπειρο. Μπορείς να κερδίσεις ό,τι θέλεις γιατί οι κριτές κρίνουν το πόσο καλά εξέφρασες τις επιθυμίες σου και όχι την ηθική της επιθυμίας. Δεν υπάρχει χρόνος παρουσίασης της εργασίας. Και φυσικά δεν είσαι υποχρεωμένος να δώσεις κανένα διαγώνισμα. Είναι προαιρετικό!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Φαντάσου να ’σουν η Γη. Να πιάνεσαι με το φεγγάρι απέναντι όπως ο γονιός με το παιδί, τα χέρια πιασμένα σταυρωτά και τεντωμένα και να γυρνάτε κάνοντας μικρά βηματάκια γύρω-γύρω διαγράφοντας ταυτόχρονα ένα κύκλο μεγάλο γύρω από τον Ήλιο. Απ’ τις στροφές να έχεις ζαλιστεί, να χάνεις την αίσθηση του χώρου και να στρέφεστε σωστά μόνο από κεκτημένη ταχύτητα. Κάτω απ’ τους στροβιλισμούς αυτούς νιώθεις το κορμί σου να ταράζεται από σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων και τώρα τελευταία από κάτι καρκινογόνα κύτταρα (οι άνθρωποι) που προκαλούν τις δικές τους εκρήξεις. Αλλά μάλλον αυτά - τα κύταρα - τελειώνουν τον κύκλο της ύπαρξής τους γιατί και την τελευταία φορά που υπήρξαν στο σώμα σου είχαν φύγει από μόνα τους.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Φαντάσου το σώμα σου σαν μια άμορφη μάζα, από ένα υλικό που να μπορεί μια σφαίρα να περάσει από μέσα του χωρίς να πάθει τίποτα. Σαν ένα σύνολο οργάνων ρευστών που πάλλονται, αλλάζουν χρώματα και θέσεις, μέχρι που γίνονται όλα μαζί διάφανα και χάνονται, αλλά είναι πάντα εκεί και απαρτίζουν το σώμα σου.

Φαντάσου δυο τέτοια σώματα να ενώνονται σε ένα αλλά παρ’ όλ’ αυτά το καθένα αποσπά από το άλλο ψήγματα.

Φαντάσου τώρα ότι είσαι το προϊόν τέτοιων ενώσεων. Τυχαίο προϊόν; Όχι τελείως, όταν επιλέγεις τις συναναστροφές σου!

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Φαντάσου η ζωή μας να ξεκινούσε ανάποδα. Να ’μασταν λέει πρώτα γέροι με γνώση κατασταλαγμένη και αδιαμφισβήτητη και σιγά - σιγά ν’ αρχίζαμε ν’ αμφισβητούμε, να ξεχνάμε τη σιγουριά μας και ν’ ανοιγόμασταν στα νιάτα μας, όπου επιτέλους θα ελευθερωνόμασταν στο άγνωστο, στο πρωτόγνωρο· και μετά στην αγνή (;) παιδικότητα - γεμάτοι επιτέλους ενέργεια - και στη σκληρότητα ενός κόσμου που δεν τον καταλαβαίνουμε πια, όμως μας προσφέρει τις δυνατότητες να τον κάνουμε οτιδήποτε φανταστούμε. Αρκεί να βρούμε μια γυναίκα για να μας αφήσει να μπούμε στη μήτρα της· να δεχθεί να μας ενώσει με το άπειρο.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Φαντάσου ότι βρίσκεις ένα τζίνι που σου ζητάει να του εκφράσεις τρεις ευχές που μπορεί να πραγματοποιήσει για σένα. Είναι μια σπάνια ευκαιρία να γίνουν αληθινά και τα πιο τρελά όνειρά σου. Αλλά οι ευχές που μπορείς να κάνεις είναι μόνο τρεις και πρέπει να τις κάνεις ΤΩΡΑ!

Για πόσα πράγματα είσαι σίγουρος-η ότι τα θες και είναι για σένα;